Thursday, January 25, 2007

Fieldtrip [ni Omen]

Sobrang excited na ko kahit bukas pa ang fieldtrip namin ewan ko ba kung bakit? sigura mag-eenjoy ako bukas, bumili na nga ako nga mga ibabaon ko. Sa sobrang excited, hindi na nga ako nakatulog, (ganto ba talaga feeling ng ngayon lang makakapunta sa enchanted?). kinabukasan eto na ang pinakahihintay ko FIELDTRIP na namin!.... dahil sa hindi ako nakatulog tinanghali ako ng gising, natakot ako baka kasi iniwan na ko, buti na lang hindi pa sila nakakaalis dahil inaayos pa ang sitting arrangement.

Sa wakas after ten years nakaalis na rin kami. Eto na! Dumating na ang pinakhihintay ko. Habang umaandar ang bus naming doon na kami pinaglunch habang inilalabas ko ang pagkain ko , mayroong amoy na namamayani sa aking ilong na hindi kanaisnais, parang panis eh, at nang inilapit ko ang ilong ko sa aking kanin ito pala ang masangsang na amoy, panis pala ang kanin ko siguro sa sobrang pagmamadali ko nailagay ko agad ang kanin sa lalagyan kahit hindi ko pa napapalamig. Nakakahiya nga eh! Maltakin mo tumingin silang lahat sa akin at parang naaawang nang-iinsulto.(nakakahiya ,I’am so shy) dahil sa panis na ang kanin ko, binigyan na lang ako ng kanin ng katabi ko, na parang may tuberculosis, syempre tinanggap ko na! pagkain din naman yon eh. Sa pagkakataong iyon hindi ko inisip na napakamalas ko nung araw na iyon. Pero nung pati kutsara at tinidor ay nakalimutan ko rin, naisip ko parang nagsisimula na ang mga (sumpang) kamalasang dumating sa akin nung araw na iyon.

Pinagtiisan ko yung kutsara ng katabi ko na kahit mayroong pang tira-tira kanin, yung tipong nakadikit, kasi pritong meatloaf ang ulam nya. Pagkadating namin sa enchanted hindi ko na inisip ang mga nangyari sa akin at sinabi ko sa sarili ko na magpapakasaya na lang ako kaysa isipin ang mga kamalasang dumarating sa akin. Malapit na kami sa aming pupuntahan, kahit papaano masaya pa rin ako kasi, hindi pa ako nahihilo siguro dahil marami akong ginagawa, pero nung biglang umiwas ang driver naming sa isang sasakyan, naku nagsimula ang malaking kalbaryo ko. Sa di inaasahang pangyayari nabagsakan ako ng gitara ng kaklase ko, SOBRANG SAKIT parang natanggal nga ang ulirat ko eh, hilong-hilo ko nun at doon nagsimula ang matinding hilo at pagsusuka. Ipinatapon ko na lang ang suka ko sa katabi ko ,kasi sya ang malapit sa bintana eh. Kaso lang tinapon nya ang suka habang umaandar ang bus naming ng sobrang tulin, iyon bumalik tuloy sa amin ang suka. Buti na lang maybaon kaming extrang t-shirt.

Pagkadating naming sa enchanted matindi ang sikat ng araw ,sobrang init nga eh!. Pero mas maigi na ang maaraw kaysa umulan, pero kinukutuban parin ako, at eto na nga! hindi pa kami nakakasahay ng isang ride umulan na ng sobrang lakas. Nasabi ko tuloy sa sarili ko na sana, hindi na lang ako sumama, kung alam ko lang ang lahat ng mangyayari sa akin disin sana’y din na ako nagpatumanggang sumama. Totoo nga ang kasabihan “ Nasa huli ang pagsisisi” pero hindi ko dapat sisihin ang aking sarili dahil nakatakda na talagang mangyari ang lahat. Kaya kayo huwag ka yong maging excited lalo na kung 1st time mo lang sumama sa fieldtrip kasi ang daming mga bagay ang mangyayari ng hindi mo inaasahan.

Labels:

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home

 

 

 
 
 
BALAT SA PWET
SIGE NGA!
naniniwala ako sa...
malas
swerte
pareho
wala

ANG MGA SALARIN
Omen, Fengshui, Dolores, Saga,
Jinx, Pandora, Sisa, Eiwkz,
Carandiru, Josa, Paranoia
SYA NGA?!

++++++++++++++
ANG KOLEKSYON...
MARAMING SALAMAT
wana
peyt, kris, eljay, gera, kaye, leo
+++++++++++++
Adobe Photoshop CS
Macromedia Fireworks
Macromedia Dreamweaver
Microsoft Frontpage
+++++++++++++
Inobscuro
MikoBrush
Photobucket
cbox
co.nr
+++++++++++++
Now Playing:
Dance of the Sugarplum Fairies
by Piotr Tchaikovsky

+++++++++++++
Blogger
balat.sa.pwet
disyembre 30, 2006
layout and design by Paranoia